برای مشاهده ادامه تصاویر به ادامه مطلب مراجعه کنید 

 تمام شهر تویی  . . . 

وقتی دستانت را در دست میگیرم . . . 

و انگشتانت ، خیابان های درازی میشوند برای قدم زدن . . . 

 در نهان به آنانی دل میبندیم که دوستمان ندارند . . . 

و در آشکار از آنانی که دوستمان دارند غافلیم . . .

شاید این است دلیل تنهاییمان !

 ای سبز ترین خاطره در باغ وجودم . . .

دیشب به حضورت غزلی ناب سرودم . . . 

گفتند که چه داری از این هستی دنیا ؟

گفتم که رفیقی هست همه بود و نبودم. . . 

 دلم هوای آغوشت را دارد 

هوای شبی سرد در آغوش مردانه ات

هوای نوازش های بی پایان و زمزمه های عاشقانه ات

بگو تمام تو مال من است !

 شب سردی ست و هوا منتظر باران است

وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است

شب به خیر ای نفست شرح پریشانی من 

ماه پیشانی من دلبر بارانی من . . . 

باز باران نه نگویید این ترانه میسرایم جور دیگر 

باز باران بی ترانه دانه دانه میخورد بر بام خانه

یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم

میدریدم قلب خود را

دور میگشتی تو از من

با دو چشم خیس و گریان

میشنیدم از دل خود این نوای کودکانه

پر بهانه زود برگردی به خانه 

یادت آید هستی من در دل تو جار میزد

این ترانه باز باران باز میگردم به خانه

 دست خودم نیست . . . 

اگر میبینی عاشق تو هستم ، دیوانه ی تو هستم و تمام فکر و زندگیه من تو شده ای

به خدا بدان که این دست خودم نیست !!!

اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است ،

و اگر میبینی همه ی لحظه های دور از تو بودن این همه سخت و پر از غم وغصه است ،

بدان که این دست خودم نیست !!!

دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلوی چشمانم میبینم و به یاد تو میباشم

دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم 

بر لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوشم بگیرم !!!

به خدا دست خودم نیست که هرشب به آسمان نگاه می اندازم ،

و ستاره ای درخشان میبینم و به یاد تو می افتم !!!

دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظار مینشینم ،

تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی . . . !!!

 تو چه گفتی سهراب ؟

قایقی خواهم ساهت . . . 

با کدام عمر دراز ؟

نوح اگر کشتی ساخت عمر خود را گذراند

با تبر روز و شبش ، بر درختان افتاد 

سالیان طول کشید ، عاقبت اما ساخت

پس بگو ای سهراب . . . شعر نو خواهم ساخت

بیخیال قایق . . . 

یا که میگفتی . . . 

تا شقایق هست زندگی باید کرد

این سخن یعنی چه ؟

با شقایق باشی . . . زندگی خواهی کرد

ورنه این شعر و سخن

یک خیال پوچ است

پس اگر میگفتی . . . 

تا شقایق هست حسرتی باید خورد

جمله زیباتر میشد

تو ببخشم سهراب . . . 

که اگر در شعرت ، نکته ای آوردم ، انتقادی کردم

به خدا دلگیرم ، از تمام دنیا ، از خیال و رویا

به خدا دلگیرم ، به خدا من سیرم ، نوجوانی پیرم

زندگی رویا نیست

زندگی پر درد است

زندگی نامرد است ، زندگی نامرد است

صدایت را میخواهم 

تا موسیقی سکوت لحظه هایم باشد

نگاهت را میخواهم تا روشنی چشم های خسته ام باشد

وجودت را میخواهم تا گرمای قندیل آغوشم باشد

خیالت را میخواهم تا خاطر لحظه های فراموشم باشد

دست هایت را میخواهم تا نوازشگر اشک هایم باشد

و تنها خنده هایت را میخواهم تا 

مرحم کهنه ی زخم های زندگی ام باشد

آری تنها تو را میخواهم